Het is helemaal niet mijn bedoeling om hier een preek of uitleg over human design te geven, het gaat er namelijk niet om of je er in geloofd, voor mij gaat het er om dat ik er mee experimenteer en ik kan je zeggen, het werkt aardig!

Ik zat alweer een aantal weken te staren naar mijn teksten, er kwam genoeg nieuws uit maar er ontbrak voor mijn gevoel ook nog heel veel. Wat precies, daar kwam ik niet uit. Maar dat ik niet echt verder kwam werd me duidelijk. Ik ging terug in de tijd waarin ik mijn eerste boekje schreef en toen wist ik het. Ik heb een zetje nodig! Driftig pakte ik mijn laptop en mailde mijn schrijfcoach of hij tijd had om mij te begeleiden. Hij reageerde gelijk en vroeg me of ik een doel had. Uhh ja zeker, dit jaar moet er nog een tweede bundeltje uitkomen! Diezelfde avond heb ik hem mijn eerste stuk gemaild. Het voelde weer net zo spannend als toen! Vervolgens werd de afspraak gemaakt.

En zo zat ik afgelopen week bij hem in de tuin. In een half uur tijd namen we het stuk door en werden de grijze cellen in mijn bovenkamer getriggerd. Wat heerlijk om weer bezig te zijn met woorden, met iets creëren dat helemaal van mij is maar waarvan ik het idee heb dat het de wereld in mag! Dit is dus hoe het werkt! Ik noem het tikkie-takkie, maar je kunt het ook als ping-pong zien of... de energie die heen en weer gaat. Wat een ‘zetje’ van 30 minuten al niet kan doen. Met een voldaan gevoel stapte ik op mijn fiets, precies zoals het voor de generator in mij bedoeld is.

Fijn weekend!